Ako'y humihingi ng pasensya dahil sa matagal na pagpo-post ng ikalawang bahagi ng aking review. Una, nahiram kasi ang libro sakin. Pangalawa, I'm not in the writing mode these past days. Mas trip ko magbasa ng magbasa. Sana naman ay hindi pa kayo nakaka-move on sa bonggang bongga na punerarya story ni Marian, Miguel, at ni Aleng Poleng. Well, hindi pa rin ako maka-get over sa hotdog ni Marian. Hihihi.
1. Kawawang Marian. Broken hearted ng dahil sa ating fafa na si Miguel. Masyadong pa-fall naman kasi si Kuya. Mambabasted lang din naman pala in the end.
2. To the rescue si pareng Val. Isang nurse at elementary bully ni Marian. Nakarelate ako, infairness. Yung lalaking inaaway-away ka lang nung elementary, magkakagusto sa'yoo in the end. The difference is, hindi naman nanligaw sakin yung nambubully sakin nung elem. Nalaman ko lang na may gusto siya sakin dahil sinabi niya sa best friend ko. :D
3. Pagpapaselos ni Marian kay Miguel. Infairness naman at nagseselos naman si Miguel. May kilala akong ganyan eh. Pero syempre, discreet sa pagpapakita ng pagseselos.
4. Hello Miguel the Knight in Shining casket! Este, armor pala. Walangyang Val yan! Bet na bet ko pa naman siya kasi pa-fall siya to the highest possible level! Tapos, gaganunin niya lang si Marian! Mabuti na lang at mahilig sumilip sa bintana si pareng Miguel at sumaklolo naman siya kay ate.
5. Pagiging best ate in the world ni Marian dahil huling araw na niya sa mundo. Pagbibilin ni Marian sa kanyang mga BFF tungkol sa magiging service ng burol niya. Hmm. Planadong planado ang lahat, ate? Mabuti na lang at wala kang nakalimutan, nuh? :D
6. Ang pagpapakamatay ni Marian. Well, pati ba naman si lola, nag aantay pa ng true love? Hihihi! Well, kinilig ako sa public confession ni fafa Miguel. For sure maraming nainggit ng bongabels kay Marian. Hehehe! Sana lang makakita ako ng ganitong eksena, LIVE! Or makakilala akong matchmaker na may free services. Hahaha!
Naiimagine ko yung panic, pag ngawa, at depression ni Marian. Syempre, mukha ni Marian Rivera ang nasa isip ko na nagpo-portray nito. Magaling naman siyang actress, di ba? :D
7. Ok na sana ang lahat ng dumating ang ex-gf ni Miguel. Este, ni Calvin. Nagpanggap pa talaga siyang customer ah. Hmm. Magaling ate. Magaling ka tumayming. Ang sarap mo ilagay sa couple's casket ng mag isa!
8. Ang pagre-reveal ng misteryo sa buhay ni Calvin. Ganun naman pala eh. Mabuti na lang at naintindihan nitong si Marian. Ikaw na teh!
9. Ang party. Ang trying hard na English ni Marian. Haaaay! I can only imagine how awkward it was to stay on a place na pilit kang pinalalayo. And, Marian did what she thought was right, ang umalis at lumayo sa buhay ni Miguel. Minsan ganun talaga eh. Susuko ka kasi assumed mo na wala ka naman laban sa mga babaeng kakumpetensya mo sa kanya. So sad, Marian bebe. So sad.
10. Ang kidnap scene ni Aling Poleng. Akalain mong sa tanda niyang yun ay naisipan niya pang kumidnap para pumatay ng nakabanggaan sa negosyo. Hmmm. At naloka ako sa reason niya kung bakit siya nagtayo ng funeral parlor. Bwahaha! YUN LANG? CAPITAL LETTERS PARA INTENSE! YOOOHOOOOO! hahahahah
11. Ang pagdating ng ating pinakamamahal na fafa! Ang galing mo, Miguel! You're just at the right timing, baby. Hahahahah!
12. Ang happily ever after! Propose agad. Yes agad! Papatagalin pa ba yan? Hihih
I'll admit, maraming mga eksena din ang nagpakilig sakin, pero yung tipong saktong kilig lang. Hindi naman super duper mega kilig na halos magpagulong-gulong ako sa higaan ko. Hmm. It's a nice story, and I'm sure mag-eenjoy ang fans ni Heart Yngrid sa pagbabasa nito. :D
Rating: 7
*unting hugot pa* :D
LoveLoveLove!
thedespicablehuntress
Monday, October 20, 2014
Wednesday, October 15, 2014
I LOVE YOU TO DEATH by Heart Yngrid
Have you ever said that line
to someone special? Hmm. Ilang beses ko ng narinig yan, at ilang beses ko na
rin yan ba-bluff. Hahaha! Hindi pa nga nagiging jowa, patayan agad? Wag ganun.
Anyway, itong librong ito ay
isa sa mga natatanging pastrybug/LIB imprints na nabili ko noong MIBF. Gaya ni
Atalanta, nabili ko lamang ito dahil sa nag-iisang dahilan. Ako’y poor book
collector na nag-aantay ng mga book sale para makapag angkin ng libro.
Sige na nga. Naintriga din
ako sa funeral iringan nila Aling Poleng at Marian kaya ko binili ang librong
ito. Nagtataka ako kung paanong nai-relate ng author ang funeral business at
competition sa isang romance novel. Infairness naman, nagustuhan ko siya.
Slight nga lang.
Hindi pa rin ako maka-get over
kay Atalanta at Raphael, pero kailangan kong tapusin ang review na ito. So,
heto na ang aking natatanging mga komento bilang isang maarteng reader. Trabaho
lang po, walang personalan. Hihihi.
1. Ang taray ng cover. (Well, ang gagara naman talaga ng mga cover
ng LIB. Gusto ko lang ulit punahin.) Nakilala ko si Heart Yngrid bilang
writer ng PHR, ngunit ngayon ko lang nalaman na nagpo-post din siya sa Booklat.
2. May something in common
kami ni author, ang necrophobia. Ang pagkakaiba nga lang, nakakapunta pa naman
ako sa mga funerals AS LONG AS MARAMI AKONG KASAMA. Kailangan maraming buhay na
nag-iingay habang malapit ako sa patay.
Minsan na din na-test ang
fear ko na ito. Hinding-hindi ko makakalimutan ang group project namin sa
Filipino nung college ako. Kinailangan namin na mag-interview ng isang
embalsamador. BUTI na lang at kakalabas lang daw nung corpse nung dumating
kami. Nakahinga ako ng maluwag after that. Pero bumalik ang hilakbot at takot
ko ng nagku-kwento na ang aming embalmer.
3. Back to the story. Gusto
ko yung unang scene niya. Pinakilala ang magka-away na punerarya sa pamamagitan
ng isang kliyenteng naghahanap ng isang customized kabaong para sa papatayin
niyang asawa. Pinag iisipan ko na tuloy ang magtayo ng customized funeral
parlor sa probinsya namin. Or kahit dito na lang sa metro manila.
4. Agawan ng namatayan sa
ospital. Mukhang napakawalang puso naman ng mga funeral parlors kung ganito ang
nagiging eksena. Yung mag-aagawan pa sa harap ng kliyente. Alam ng namatayan
eh, kita pa rin ang nasa isip. Anyway, ganito ba talaga ang proseso ng mga
funeral parlors? Yung may nag-aabang sa ospital ng mamamatay? Hmm. Na-curious
tuloy ako.
5. Marami akong nalaman na
marketing strategies sa labanang Poleng at Marian. Pati gift bags pala uso na
sa punerarya. Akala ko pang birthday at weddings lang yun eh. Lahat gagawin
para maungusan lang ang kalaban sa business. Bet ko yan!
6. Si Marian, isang dalagang
walang ibang inatupag kundi ang Rest In Peace Funeral Homes na pamana pa sa
kanya ng kanyang mga ancestors. Bilib ako sa determinasyon niyang mapanatili
ang negosyo ng kanyang pamilya, even if that means forgetting herself once in a
while. Isa din siya sa mga typical na babaeng sawi sa pag-ibig, ngunit umaasa
pa rin sa happily ever after.
7. Ang kapatid niyang si
Biboy na parating naglalaro ng Candy Crush. Wala na atang ibang ginawa ang
batang ito kundi maglaro ng Candy Crush sa buong story.
8. Ang dalawang BFF, sina
Mane at Gigi. Hindi talaga mawawala sa kwento ang mga kaibigang parang tanga,
kulang-kulang, pero mahal na mahal ng heroine. At pak na pak ang pagtuturo ni Gigi
ng diga moves kung paano ipa-pirate si embalsamador. Hmmm.
9. Si Miguel, ang
mysteryosong fafa na biglang nagpagulo sa buhay ni Marian. Kung gusto niyong
malaman kung anong ginawa niya kay Marian, basahin niyo ang story. Maging stalker
din kayo ni Miguel. Hahaha! Ang akin lang, masyadong pa-fall si Kuya.
10. Ang pagsubo ng hotdog.
Hindi maka-get over ang boyfriend ko sa eksenang hotdog. Well, maging ako
naman. napabili pa nga ako ng Jombo Cheesy Footlong sa Angel’s Burger para
gayahin ang nasa story. Hahaha! Joke lang. :D
11. Stalker mode si Marian. Reminds
me of someone. Hahaha!
13. Minsan talaga, mag ingat
kayo pag may sinabihan kayong bading. Baka laflafin ka ng bonggels. Unless you
want it more than he does. *wink wink*
14. Actually, feeling ko
masyadong mahaba ang kwento. Puro additional information lang kung paano
nade-dedma ang ating bidang babae. Kung paano siya sinasaktan ng bonggang
bongga. At kung paano siya inaapi. Cliche.
15. Jump to lamay scene. Ang
sarap ibaon sa lupa ni Aling Poleng! Nakikiramay lang yung tao, kung anu-ano pa
ang nasabi. Pati tuloy ang love life niya, isinama. Haay. Ngayong alam na niya
kung bakit siya hiniwalayan ng kanyang ex, natuto na siya. I hope.
16. Sa totoo lang,
nakaka-drain naman talaga ng utak pag walang sense ang kausap mo. When it comes
to relationships, dapat give and take. Hindi yung ikaw lang ng ikaw ang
nagsasalita tungkol sa science tas showbiz ang pinagtutuunan ng pansin ng
partner mo. Either magagaya sa kanya na ganun na lang alng IQ, or mapapagod ka’t
hahanap ng iba. *based on experience*
17. Ang dami na ng sinabi ko,
pero bored pa rin ako habang nagbabasa nito. Jump to couple’s casket. Yum yum
yum!
18. Pusong bato. Theme song
na yan ng maraming tao.
19. Move on. Yun lang. Haha!
20. “May love life lang,
girlfriend na agad?” – Not related sa libro, pero nabasa ko somewhere. Haha!
Ano naman ang masasabi mo? :D
21. Ang pagdating ni Val. Si
Val na walang malay. Haha!
Okey. Book two naman? Naaah!
Mamaya. :D
Love,
thedespicablehuntress ♥
Thursday, October 9, 2014
ATALANTA by Fleur de Liz
Disclaimer: Ako'y hindi isang technical at professional writer, so wala akong karapatang magbigay ng isang technical at striktong book review. Hayaan niyo akong magbigay ng konting reaksyon sa aking nabasang mga aklat. Be good to me. No negativities allowed in here.
Hindi ko makakalimutan yung araw, or gabi, na tinanong ako ni Fleur (via FB or Booklat, hindi ko na matandaan, hehe) kung bakit ko binili ang libro. Honestly, hindi ko rin alam. Ang sinagot ko sa kanya ay dahil magnda ang cover at dahil mabait sa sakin. Well, nakalimutan kong sabihin na isa ito sa mga librong pasok sa budget ko noong MIBF.
ATALANTA is one of my first LIB books. Tatlo pa lang silang LIB books sa aking shelf. Lahat yun ay nabili ko sa MIBF; thanks to their discount. Pasensya naman. Ako'y isang dukha na umaasa sa book sales at book discounts. Haha!
Halos dalawang oras ang ginugol ko para matapos ang libro. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari sa kwento, nakalimutan kong matulog. Alam yun ni author dahil nagpo-post pa ako ng status sa Booklat habang binabasa ko ito. Di ba, Fleur? :D
Without further ado, here are my reactions about the story:
1. Ang kikay ng cover. Pink na pink. Maganda din ang choices nila ng color ca background ni Atalanta. Well, I think it's better na ginawa nilang black yung lips sa cover photo. Yun naman kasi ang style ni Atalanta sa story eh. :D
2. First time kong nakabasa ng story na nauna ang man's POV. Usually kasi puro babae ang may bonggang bonggang POV.
3. Masyadong nag-enjoy sa pagbabasa ng librong ito ang boyfriend ko. Bakit? Dahil iyon sa mga ginamit na pangalan mula sa mythology. Akala ko noon yung The Oath lang ni Frank E. Peretti ang babasahin niya. Nacurious siya sa mga characters ng Atalanta.
4. Raphael's personality is one of a kind. Let's admit it; bihira na ang mga mayayaman na down to Earth. Mahirap na rin humanap ng isang lalaking tulad niya - yung college student na tapos NBSB pa. Common kasi ang NBSB sa mga babae eh. Bihira sa mga lalaki. Take note ah, galing pa siya sa "pamilya ng mga barako." I can only imagine his dad while thinking na nading si Raphael dahil nga sa single ito. Hihihi. Saka, bilib ako sa kanya kasi ang lakas ng fighting spirit niya. Hindi siya sumuko kay Atalanta until the end. Well, bibihira na talaga ang mga lalaking tulad niya.
5. Si Atalanta, ang babaeng biktima ng bullying. Marami na ang nagsusulong ng anti-bullying sa bansa, at sana mabasa ito ng lahat ng bully! Malalaman nila dun ang feeling ng isang taong binubully at kung ano ang pumapasok sa isip nila once they're bullied. Hindi tama na i-bully ang sino man since you don't know their story. Gaya ni Atalanta.
6. Gusto ko yung pag-italicize sa flashbacks sa story. At least mas madaling ma-distinguish yung nangyayari sa kasalukuyan at yung mga nanggagaling lang sa memorya ng character.
7. "Gary had a great fear with doctors and hospitals." - Page 9. Hay naku, Gary! It's time to overcome your fear! Haha! Nakarelate ako sa kanya. Takot din ako sa hospitals. Haaay. Well, salamat sa info tungkol sa saging at tinik. Ma-try nga yan minsan. :D
8. LOVE LETTER. Stalker. Perfect. Perfect na perfect katakutan. Buti na lang hinyaan lang siya ni Atalanta.
9. Si Daphne, ang maharot na babaeng bigla na lang kumandong kay Rap-Rap. Bakit kaya may mga babaeng ganun, anu? Lalo na sa school. Haay. Sarap itusok sa flag pole. Hahaha! (Bitter much?) Anyway, walang nananaig na kasamaan laban sa kabutihan. Kaya kahit igapos niya sa loob ng CR si Atalanta, mahahahanap at mahahahanap siya ni Rap-Rap.
10. Si Missy, ang dakilang vice president. Marami-rami din ang role niya dito, including yung lunch date with Atalanta's siblings. Siya yung nagre-represent sa mga crush ng bayan at super friends ng lahat. She was even a representative ng mga babaeng nagpaparaya at nagmo-move on sa mga crush na hindi magiging kanila forever.
11. "But I won't change just because people demand me to change. I like being alone. I don't care if people are afraid of me." - (page 41) PERFECT! Nung mga panahon na binabasa ko si Atalanta, we had an argument about fashion choices. Paki nila kung outdated yung mga sinusuot kong damit? Paki nila kung hindi ako fashionable sa mata nila? Fashion for me means being comfortable of what I'm wearing. Hindi yung ipe-please ko lang ang mata ng mga nakapalibot sakin. Duh? That's waste of time and effort.
12. "Now, everyone knew and there was no turning back." - (page 59) Pak na pak ang public confession ni Raphael! Wala man lang akong nasaksihan na tulad nito in real life, and I really wish naranasan ko ito. Hahah! On the other hand, malutong naman ang pagkakasabi ni Atalanta na "You're going nowhere, Mister Larriega. Your feelings don't matter to me." Hayun. Rejected for the nth time si kuya. Haaaay.
13. Ang pagkidnap kay Raphael ng dalawang kapatid ni Atalanta. Nice one! Magaling naman mag-isip si Keeper. Hindi nga naman sasama sa kanya si Rap kung kakausapin niya lang. Hehe!
14. Ang ka-eyeball na si Roiri a.k.a Aurora Iris Bradford. Ang cute lang. Ate ni Atalanta ang nag add sa FB at nakipagmabutihan kay Rap. :D
15. After the Founder's Night, dun napatunayan ang kasabihang, "malalaman mo ang halaga ng isang tao kapag wala na siya." Basahin niyo na lang sa book kung bakit ko nasabi yun. Hehe!
16. Yung panunuod ni Atalanta nung soccer game. <3
17. "Then I need to apologize to you. Because I can't do that" - Hanapin niyo kung saan na eksena yan. Kilig much. :D
18. First lunch date. Another must read. <3
19. Habang nagta-type ako nito, kinikilig ako sa backgroud music. Can I Have This Dance from High School Musical. Hahah! Gusto ko lang sabihin. :D
20. "Mr. Heartthrob and Miss Nightmare." It happens. Di nga lang masyadong halata.
21. Fast forward. Pagkadiskubre ng sikreto ni Atalanta. Haaay! Bakit ba kailangang umeksena ng mga kontrabida pag okay na ang lahat? ('Cuz they're created for that role) Idagdag mo pa ang mahaderang nanay ni Atalanta na binalak siyang itago ulit. Hmmm
22. Ulan scene. Tears were rushing through my cheeks while I was reading that scene. Mabuti na lang at tulog na tulog ang jowa ko nung mga oras na yun. Iisipin nun masyado na naman akong affected. Well, affected naman talaga ako. At sadyang madali lang akong mapaiyak. Hehehe.
23. I love the ending. Sana tulad din ako ni Rap-Rap na pabalik-balik ng London. Masaya yun, for sure.
24. Ayoko na sanang umabot sa puntong mag e-edit ako. Kasi sabi ko wala akong karapatan. However, it bothered me. Sorry. Hehehe! On page 42, "He eyes were still closed so he didn't have any idea.." Dapat kasi HIS yung ginamit na word. Just sayin'.
25. Anong ginagawa ng DP ni Sinagtala dito? Hahaha! If you could notice, meron kayong makikita na black circle na may star sa loob. Tinanong ko si Fleur kung bakit nandun ang DP ni sinag. Hindi niya daw alam. Well, LIB should answer that for me.
So I have this scale of 1-10, one being the lowest and 10 the highest rating sa mga foreign books na binabasa ko. Gagawin ko rin yun para kay Atalanta. Hmm. I'll give Atalanta an 8. :D
Basahin niyo na ang story na ito. For more information about the author, visit niyo na rin ang Booklat account niya to read more of her works. Here it is:
Ciao!
Love,
Huntress
Hindi ko makakalimutan yung araw, or gabi, na tinanong ako ni Fleur (via FB or Booklat, hindi ko na matandaan, hehe) kung bakit ko binili ang libro. Honestly, hindi ko rin alam. Ang sinagot ko sa kanya ay dahil magnda ang cover at dahil mabait sa sakin. Well, nakalimutan kong sabihin na isa ito sa mga librong pasok sa budget ko noong MIBF.
ATALANTA is one of my first LIB books. Tatlo pa lang silang LIB books sa aking shelf. Lahat yun ay nabili ko sa MIBF; thanks to their discount. Pasensya naman. Ako'y isang dukha na umaasa sa book sales at book discounts. Haha!
Halos dalawang oras ang ginugol ko para matapos ang libro. Sa sobrang bilis ng mga pangyayari sa kwento, nakalimutan kong matulog. Alam yun ni author dahil nagpo-post pa ako ng status sa Booklat habang binabasa ko ito. Di ba, Fleur? :D
Without further ado, here are my reactions about the story:
1. Ang kikay ng cover. Pink na pink. Maganda din ang choices nila ng color ca background ni Atalanta. Well, I think it's better na ginawa nilang black yung lips sa cover photo. Yun naman kasi ang style ni Atalanta sa story eh. :D
2. First time kong nakabasa ng story na nauna ang man's POV. Usually kasi puro babae ang may bonggang bonggang POV.
3. Masyadong nag-enjoy sa pagbabasa ng librong ito ang boyfriend ko. Bakit? Dahil iyon sa mga ginamit na pangalan mula sa mythology. Akala ko noon yung The Oath lang ni Frank E. Peretti ang babasahin niya. Nacurious siya sa mga characters ng Atalanta.
4. Raphael's personality is one of a kind. Let's admit it; bihira na ang mga mayayaman na down to Earth. Mahirap na rin humanap ng isang lalaking tulad niya - yung college student na tapos NBSB pa. Common kasi ang NBSB sa mga babae eh. Bihira sa mga lalaki. Take note ah, galing pa siya sa "pamilya ng mga barako." I can only imagine his dad while thinking na nading si Raphael dahil nga sa single ito. Hihihi. Saka, bilib ako sa kanya kasi ang lakas ng fighting spirit niya. Hindi siya sumuko kay Atalanta until the end. Well, bibihira na talaga ang mga lalaking tulad niya.
5. Si Atalanta, ang babaeng biktima ng bullying. Marami na ang nagsusulong ng anti-bullying sa bansa, at sana mabasa ito ng lahat ng bully! Malalaman nila dun ang feeling ng isang taong binubully at kung ano ang pumapasok sa isip nila once they're bullied. Hindi tama na i-bully ang sino man since you don't know their story. Gaya ni Atalanta.
6. Gusto ko yung pag-italicize sa flashbacks sa story. At least mas madaling ma-distinguish yung nangyayari sa kasalukuyan at yung mga nanggagaling lang sa memorya ng character.
7. "Gary had a great fear with doctors and hospitals." - Page 9. Hay naku, Gary! It's time to overcome your fear! Haha! Nakarelate ako sa kanya. Takot din ako sa hospitals. Haaay. Well, salamat sa info tungkol sa saging at tinik. Ma-try nga yan minsan. :D
8. LOVE LETTER. Stalker. Perfect. Perfect na perfect katakutan. Buti na lang hinyaan lang siya ni Atalanta.
9. Si Daphne, ang maharot na babaeng bigla na lang kumandong kay Rap-Rap. Bakit kaya may mga babaeng ganun, anu? Lalo na sa school. Haay. Sarap itusok sa flag pole. Hahaha! (Bitter much?) Anyway, walang nananaig na kasamaan laban sa kabutihan. Kaya kahit igapos niya sa loob ng CR si Atalanta, mahahahanap at mahahahanap siya ni Rap-Rap.
10. Si Missy, ang dakilang vice president. Marami-rami din ang role niya dito, including yung lunch date with Atalanta's siblings. Siya yung nagre-represent sa mga crush ng bayan at super friends ng lahat. She was even a representative ng mga babaeng nagpaparaya at nagmo-move on sa mga crush na hindi magiging kanila forever.
11. "But I won't change just because people demand me to change. I like being alone. I don't care if people are afraid of me." - (page 41) PERFECT! Nung mga panahon na binabasa ko si Atalanta, we had an argument about fashion choices. Paki nila kung outdated yung mga sinusuot kong damit? Paki nila kung hindi ako fashionable sa mata nila? Fashion for me means being comfortable of what I'm wearing. Hindi yung ipe-please ko lang ang mata ng mga nakapalibot sakin. Duh? That's waste of time and effort.
12. "Now, everyone knew and there was no turning back." - (page 59) Pak na pak ang public confession ni Raphael! Wala man lang akong nasaksihan na tulad nito in real life, and I really wish naranasan ko ito. Hahah! On the other hand, malutong naman ang pagkakasabi ni Atalanta na "You're going nowhere, Mister Larriega. Your feelings don't matter to me." Hayun. Rejected for the nth time si kuya. Haaaay.
13. Ang pagkidnap kay Raphael ng dalawang kapatid ni Atalanta. Nice one! Magaling naman mag-isip si Keeper. Hindi nga naman sasama sa kanya si Rap kung kakausapin niya lang. Hehe!
14. Ang ka-eyeball na si Roiri a.k.a Aurora Iris Bradford. Ang cute lang. Ate ni Atalanta ang nag add sa FB at nakipagmabutihan kay Rap. :D
15. After the Founder's Night, dun napatunayan ang kasabihang, "malalaman mo ang halaga ng isang tao kapag wala na siya." Basahin niyo na lang sa book kung bakit ko nasabi yun. Hehe!
16. Yung panunuod ni Atalanta nung soccer game. <3
17. "Then I need to apologize to you. Because I can't do that" - Hanapin niyo kung saan na eksena yan. Kilig much. :D
18. First lunch date. Another must read. <3
19. Habang nagta-type ako nito, kinikilig ako sa backgroud music. Can I Have This Dance from High School Musical. Hahah! Gusto ko lang sabihin. :D
20. "Mr. Heartthrob and Miss Nightmare." It happens. Di nga lang masyadong halata.
21. Fast forward. Pagkadiskubre ng sikreto ni Atalanta. Haaay! Bakit ba kailangang umeksena ng mga kontrabida pag okay na ang lahat? ('Cuz they're created for that role) Idagdag mo pa ang mahaderang nanay ni Atalanta na binalak siyang itago ulit. Hmmm
22. Ulan scene. Tears were rushing through my cheeks while I was reading that scene. Mabuti na lang at tulog na tulog ang jowa ko nung mga oras na yun. Iisipin nun masyado na naman akong affected. Well, affected naman talaga ako. At sadyang madali lang akong mapaiyak. Hehehe.
23. I love the ending. Sana tulad din ako ni Rap-Rap na pabalik-balik ng London. Masaya yun, for sure.
24. Ayoko na sanang umabot sa puntong mag e-edit ako. Kasi sabi ko wala akong karapatan. However, it bothered me. Sorry. Hehehe! On page 42, "He eyes were still closed so he didn't have any idea.." Dapat kasi HIS yung ginamit na word. Just sayin'.
25. Anong ginagawa ng DP ni Sinagtala dito? Hahaha! If you could notice, meron kayong makikita na black circle na may star sa loob. Tinanong ko si Fleur kung bakit nandun ang DP ni sinag. Hindi niya daw alam. Well, LIB should answer that for me.
So I have this scale of 1-10, one being the lowest and 10 the highest rating sa mga foreign books na binabasa ko. Gagawin ko rin yun para kay Atalanta. Hmm. I'll give Atalanta an 8. :D
Basahin niyo na ang story na ito. For more information about the author, visit niyo na rin ang Booklat account niya to read more of her works. Here it is:
Ciao!
Love,
Huntress
Subscribe to:
Posts (Atom)